بعد از يك ماه و نيم غيبت

سلام قاصدکم ؛ عشق شیرینم ؛ رویایی ترین خاطره ام ؛ بارانی ترین بهارم ؛ دل انگیزترین آوازم  ؛ ضربان قلبم

مامان هر روز هزار بار بیشتر از روزهای قبل عاشقته ؛ دلبستته ؛ سینه چاکته !!!

عاشق خنده هات ، دلبسته گریه هات ، دیوونه نفس نفس زدنو کوبیدن پاهات رو زمین از ذوق  وقتی پتو میندازم رو سرت و باهم دالی باز می کنیم !

منو پدر هر روز خدارو به خاطر داشتن فرشته کوچولویی مثل تو شکر می کنیم و پدر، تو هر شکرش هزار بار تو رو می بوسه.

سیب سرخ آرزوهام ! یه مدت نیومدم منو ببخش . و حالا که اومدم عکسی ندارم بذارم

دلیل غیبت یک ماه و نیمه من : اول اینکه دوربین عکاسی و گوشی موبایلم هر دو خراب شدند و من تو این مدت متاسفانه نتونستم عکسی از گنجشک کوچولوم بگیرم و دوست نداشتم پست جدیدی که می گذارم بدون عکس باشه .

 دوم اینکه بالاخره ما به همت آقابزرگ و مامان گلی عزیز خونه دار شديم  به همین دلیل یه مدت درگیر نقاشی خونه و جمع کردن وسایل و اسباب کشی بودیم . 9 شهریور به خونه خودمون (خونه پدر ؛ من و تو و صد البته خونه همه کسانی که ما رو دوست دارند و برای خونه دار شدنمون تلاش کردند و خوشحال شدند اسباب کشی کردیم ) و به کمک عمه مریم و اعظم  و خاله فاطمه اساسمون رو چیدیم ! و من از اون روز تا حالا هر وقت زیر سقف این خونه می رم برای سلامتی آقا بزرگ و مامان گلی عزیز و برای خونه دار شدن همه کسانی که خونه ندارند دعا می کنم .

شکوفه یاسم ! امروز 6 روزه که وارد دهمین ماه  زندگیت شدی . باورم نمی شه کمتر از سه ماه دیگه گلم یکساله می شه ایشالا .

روز 7 شهریور خونه مامان گلی بودیم که متوجه شدم جای دندونهای پایینیت سفید شده به قدری ذوق زده بودم که مدام می بوسیدمت و می خندیدم ، مامان گلی از من هم هیجان زده تر بود زودی دستاشو شست و مالید به لثه ات تا مطمئن بشه و من به پدر گفتم به همه عمه ها اس ام اس بده تا خوشحال بشن !!!

الان کم کم داره دندونت می زنه بیرون و من از تصور خنده هات با دو تا مروارید سفید ، به اندازه یک کهکشان ستاره شادی میاد سراغم .

پسر شیطون بلای من به سرعت برق سینه خیز می ره و دوست نداره چهاردست و پا بشه چون سرعتش کم میشه !

به شدت ددری شده و هر کی بیرون در باشه می ره بغل اون .

پسرم دد می گه ؛ بعضی وقتها به به می گه ؛ دو بار تا حالا موقع آب خوردن آبه گفته و سه بار هم وقتی از خواب بیدار شده و دیده من بالا سرش نیستم میون گریه هاش ماما گفته !! و تو این لحظات من برای پرواز فقط دو تا بال کم دارم !

قاصدکم خیلی بغلیه و فقط زمانی راضی میشه که بلند بشم بچرخونمش ! دیگه یاد گرفته وقتی که بغلمه خودشو خم کنه به سمت چیزهایی که دوست داره و به من با در آوردن صدا بفهمونه که چی می خواد .

پدر براش مداحی می کنه و سینه می زنه و رهام دوست داشتنی مون غش غش می خنده و می زنه به سینه خودش ! گاهی هم سرش رو همزمان با دستش تکون می ده و ادای پدرو در میاره .

خونه جدیدمون رو خیلی دوست داره و راه که می برمش راهشو کج می کنه به طرف اتاق خودش . بعضی وقتها هم طاق باز می خوابه و لوستر و سقف رو نگاه می کنه و آواز می خونه ! الهی فداش بشم .

تو میوه ها عاشق گلابیه  چنان با اشتها می خوره که آدم دهنش آب می افته و حین خوردن مثل جوجوها سرش رو می گیره بالا ! گمونم خدارو شکر می کنه !!

 (بچه که بودیم وقتی آب خوردن گنجشک ها یا جوجه ها رو می دیدیم از مامانم  می پرسیدیم چرا بعد هر یه نوکی که به آب می زنند سرشون رو بالا می گیرند مامانم می گفت دارند خدارو شکر می کنند) .

نون بربری هم خیلی دوست داره ، خیلی زیاد ! یه روز که عزیز گلی نون خشک ها رو گذاشته بود تو یه ظرف رهام می خواست خودش رو از بغلم پرت کنه اونها رو برداره . کارش خیلی خنده دار بود .

با اینکه من به هیچ عنوان گوشی موبایل دستش نمی دم خیلی به گوشی علاقه داره و این موضوع منو ناراحت می کنه ! دوست ندارم به موبایل عادت کنه .

با تلفن خونه با همه حرف می زنه و اگر بتونه روزی صد بار گوشی تلفن ها رو واژگون می کنه و سیمش رو می پیچه دور خودش .   

الان 4 روزه برگشتم اداره و به خاطر این مرخصی های پی در پی نزدیک بود برام مشکل پیش بیاد که رئیس قسمتمون بدون اینکه به من بگه همه چیزو به نفع من درست کرده بود . بهم گفت : به هیچ عنوان دلش نمی خواد کارمندی مثل منو از دست بده واقعا ازش ممنونم .