یه عالمه عکس

امیدم، دلیل خنده هام، ضربان قلبم

سلام

گل همیشه بهارم ! دلم می خواست تمام لحظه های زندگیت رو اینجا ثبت کنم ولی برای اینکار باید بجای یک نصف شب؛ دو یا سه بخوابم. اونوقت ممکنه صبح ها خواب بمونم و فرداش تو اداره نای حرف زدن نداشته باشم و اونهمه کاری رو که ریخته رو سرم نتونم به موقع انجام بدم .

همای سعادتم ، تاج سرم ! تو این چند روز دنبال یه فرصت مناسب بودم تا تعدادی از عکسهای سفر به زنجان رو بزارم ولی فرصت مناسب پیش نیومد که نیومد و حالا تو خوابیدی و ساعت ١١.٣٠ دقیقه شبه و من اومدم تا کارمو انجام بدم . فقط خدا کنه زودتر کارم تموم بشه تا بتونم کمی بخوابم :

  حالا بریم سراغ عکسها

زنجان - پارک ( اسم پارکش یادم رفته)

همه چی رو می خوری ! اینم از دنده

اگه گفتین این چیه ؟!   

 بله آقا رهام رو دوش پدر سوار شده 

 نفسم چقدرخوشحالی !! 

موهای پدر هم کنده بشه از بیخ ؛ از نظر شما هیچ اشکالی نداره؟؟؟

  لطفا برید ادامه مطلب یه عالمه عکس اونجاست:

 کوچه باغها    

دشت و دره ها.

      عرشیا- محمد - رهام

 عرشیای شیطون بلا و سایه من و محمد

     سمیه(دختر خاله الهام و رهام ) تو خونه خاله جون

 طا ها برادر سمیه 

رهام و خاله فاطمه   

پاییز باغ زردآلوی خاله اینها معرکه است.

 رهام جان اینقدر خاله فاطمه رو دوست داری که وقتی می بینیش کلا فراموش می کنی من مامانتم  تو این سفر هم مدام از بغل من خودتو می انداختی بغل خاله ( البته من کلی راحت بودم دیگه

دایی علی رهامو چلونده

          

 

      از دست دایی در رفته و همچنان می خنده

                           

   

تا کلاه می پوشوندم سرت اینجوری می شدی

   اینم از لونه لک لک ها کنار جاده (بین شهرستان ماه نشان و زنجان)