لذت خوندن شعر

شبت بخیر عشق اساطیری مامان !

امروز یه سری زدم به هشت کتاب سهراب سپهری و چند تا از اشعار قشنگش رو مرور کردم .

میدونی قاصدکم بعضی از آدمای دنیای مامان حرفهاشون رو متفاوت تر از بقیه به زبان می آرند و به یک شکل زیبا و آهنگین اونهارو بیان می کنند . گاهی هم افکارشون رو می نویسند "یعنی کاری می کنند که اونها ماندگار بشن و قابل استفاده برای دیگران " به این آدمهای هنرمند می گن شاعر .  

(سهراب هم یکی از اون آدمهای هنرمند بود که سالهاست برگشته پیش خدای مهربون !! ولی نوشته هاش تو دنیای مامان باقی مونده و ما ازخوندن اونها کلی لذت می بریم !!)

مثلا یک قطعه از شعر اهل کاشانم ( در مجموعه صدای پای آب ) که من خیلی با خودم زمزمه اش می کنم اینه :

... و خدایی که در این نزدیکی است      لای این شب بوها      پای آن کاج بلند     رو ی آگاهی آب     روی قانون گیاه

یادم میاره که خدا همیشه و همه جا هست .

 و یک قسمت دیگه  :

.... هر کجا هستم باشم ، آسمان مال من است

پنجره ، فکر ، هوا ، عشق ، زمین مال من است

.....

من علاقه زیادی به شعرهای سهراب ، حمید مصدق ، حافظ و .... دارم .

یه زمانی خودم هم شعر می گفتم و الان یه دفتر شعر دارم . شاید در آینده چند تا از اونها رو برات یادداشت کنم . 

با خاله فاطمه که خاله بزرگتر شماست شعرهارو از حفظ می خوندیم مثلا کافی بود یکی از ما یه بیت بخونه حتما نفر دوم اونو ادامه می داد  !   الان چون خیلی پیش هم نیستیم دیگه اینکارو هم فراموش کردیم !!!! آخ اگه بدونی شعر خوندن با خاله چقدر لذت بخش بود !!!!!