سیب سرخ آرزوهای مامان ، قاصدک رویاهام ، رهامسیب سرخ آرزوهای مامان ، قاصدک رویاهام ، رهام، تا این لحظه: 11 سال و 4 ماه و 18 روز سن داره

قاصدک دوست داشتنی من رهام

پايان 26 ماهگی

1393/11/13 14:30
نویسنده : زهرا
747 بازدید
اشتراک گذاری

سلام عزيزترينم

قاصدك من،26 ماه از روزي كه همدم روز و شبم شدي گذشت . و من آرزو مي كنم 

 27 ماهگيت با يه دنيا خنده شروع بشه و با بينهايت شادي به پايان برسه.



يه عالمه عكس دارم با يه عالمه چيزهايي كه دوست دارم برات بنويسم ولي وقت نمي كنم . گاهي تصميم ميگيرم كلا بيخيال اين فضاي مجازي بشم و خاطراتت رو تو يه دفتر بنويسم كه بروزتر باشه .  اما گاهي وقتها بشدت دلم براي وبلاگت تنگ ميشه و ... .  

فعلا چند تا از عكسهاي يكي دو ماه اخير رو مي گذارم تا اگر لطف حق ياري كرد كم كم نوبت برسه به عكسهاي جديدتر 

وقتي مي ريم خونه دايي مي ري ميشيني داخل شومينه ، همه مي گن اينجا خونه رهامه

               

                                  اينم از كاميون كوچولوت كه فكر مي كني بايد سوارش بشي

                    

                   

                   

                                                    وقتي ميريم هايپرمي

          

          داري تلويزيون تماشا مي كني                     كم كم داره خوابت مي بره

              

                          اينم نفس خاله عرشيا : براي اينكه به تو خوش بگذره و بخندي هر كاري مي كنه

                       

                                                        شالاپ شولوپ آب بازي 

                                     

                                                      اينم از شاهكار جديدت    

             

        

 

                                              

                                            نارنگي رو چلوندي و  آبش رو ماليدي به سر و صورتت                        

                                                

      اينم از نقاشي هات

                                      

                                       

      قبول باشه . اينجا امامزاده عينعلي و زينعلي تو پونكه

                                       

                                        

                وقتي مي ريم بوستان                  

                                        

   روزهايي كه مي ريم خونه مامان جون، دايي احسان بايد رو دستش بلندت كنه تا دستهاتو بزني به سقف

پسندها (1)

نظرات (1)

شادي
18 بهمن 93 8:31
سلام عزيزم واي واي واي بتركه چشم حسود جيگر طلا چقدر بزرگ شده و البته شيطون.. از چشمهاش شيطنت ميباره البته آقاي خودمونه بايد شيطون باشه قربونش بشم خدا هميشه سالم و سلامت حفظش كنه كنار مامان و باباي مهربون و البته من الهی فدات عروس گلم دوستت داریم یه عالمه